Rumeli halkı, yüz yıllardır bulundukları yerlerde barış içinde yaşamışladır. 18 Ekim 1912 tarihinde başlayan ve üç ay gibi kısa bir sürede tüm Rumeli’nin kaybı ile sonuçlanan Balkan Harbinde,  şehirler, kasabalar, köyler birer birer düşman işgaline uğramıştır. Yenilginin ağır yükü insanların omuzlarına çökerken, düşman ve çete zulmü insanları can derdine düşürmüş, yerleri ve yurtları ile birlikte kalplerini de geride bırakarak İstanbul’a doğru yola çıkmışlardır.

Göç yolunda yağmur, çamur, kar, fırtına ve hastalıkla mücadele eden, çete baskınına uğrayan zavallı insanların, yarıya yakını yollarda hayatını kaybetmiş, bilmedikleri yerlerde toprağa verilmişlerdir. İstanbul’a ulaşan binlerce göçmen ise başka bir çaresizliğin içine düşmüşlerdir.

Yazar, savaş öncesi, savaş günleri ve sonrasında yaşanan acıları, sevinçleri, dökülen gözyaşlarını sade ve akıcı bir dille, bir film şeridi gibi okuyucunun gözleri önüne sermektedir.